Samenvatting Leerdoelen planning en diagnostiek

1. Noem de 4 verschillende fasen en noem 1 of 2 fase specifieke stappen

Answer: • Oriëntatie - Beeldvorming van de cliënt - Signaleren en vragen stellen - Voorlopige conclusies formuleren - Observatiedoelen vaststellen • Diagnostiek - Voorlopige conclusies toetsen - Verdere informatie winnen - Aanbevelingen voor verdere behandeling formuleren - Begrijpen wat de cliënt beweegt • Planning - Doelen stellen - Behandelplan opstellen - Afstemmen op de hulpvraag • Uitvoering - Plan uitvoeren - Controleren - Evalueren - Herinfomeren

2. Noem de fase overstijgende stappen en leg ze uit

Answer: - Observeren = kijken en luisteren - Rapporteren = Objectief beschrijven van wat je ziet, schriftelijk vastleggen van je bevindingen - Terugkoppelen = Checken bij je cliënt/collega’s over de juistheid van je bevindingen - Bijsturen = Daar waar nodig is aanpassen van het proces

3. Noem 3 tools van het observeren en noem de nadelen indien mogelijk

Answer: - Protocollen en beoordelingsschalen  Je meet disfuncties of geïsoleerde beschouwde gedragingen, geen mensen - Gestructureerde interviews  je weet niet of de cliënt de waarheid spreekt. - Materialen + Spelkamers - One-way screens - Audio en video: het individu kan als het ware vervreemd raken. Niet de beleving zelf maar het plaatje ervan geld als werkelijk: we oefenen alleen als er een camera bij staat; het telt pas mee als we onszelf op video terug kunnen zien. - Informatietechnologie = Computer  niet alles is waar wat er op het internet staat/computer. De computer slurpt echt alle informatie op waardoor je te diep door kunt dringen in de privacy van cliënten.

4. Noem 3 technieken van het observeren

Answer: - Event-sampling; Je observeert 1 bepaald soort gebeurtenis, een bepaalde vorm van gedrag. (Zou dit type gedrag vaker voorkomen, en zo ja hoe vaak, welke vormen neemt het aan, waar gaat het precies om en hoe ontwikkelt zich het?) - Time-Sampling; Tijd is uitgangspunt. Hoe vaak doet bepaald gedrag zich voor? (Voorbeeld hoe vaak slaat iemand zichzelf?) - Interne observatie; Participerend observeren. Je observeert wat er om je heen gebeurt en je neemt jezelf als middelpunt. - Externe observatie; je haalt informatie van buitenaf. Dus met z’n tweeën ga je observeren en alles samenvoegen. - Protocollaire observatie; Je observeert aan de hand van een protocol, een scorelijst of een observatieschema. - Duidende observatie; Duiden houdt in dat je meteen een betekenis, verklaring of oorzaak verbindt aan wat je observeert. Maar je moet niet te snel duiden omdat er vaak verschillende oorzaken en belevingen zijn. - Toetsende observatie; Je doet op een bepaald punt toetsen wat de cliënt weet of kan. Oordelen moet je zo lang mogelijk vermijden. Blijf feitelijk en toets in de eerste plaats je eigen waarneming.

5. Noem 3 methoden van het observeren en leg ze uit

Answer: - Continu observeren; Zolang je deel uitmaakt van de leefsituatie van je cliënt, blijf je waarnemen. Je doet dat bovendien met regelmaat in het bewustzijn van je observatietaak. Je herneemt je observatiepositie zodra je de kans schoon ziet of de omstandigheden daar aanleiding toe geven. (Open observeren, participerend observeren) - Intervalmethode; Je voegt een of meer van de genoemde technieken periodiek samen in een coherent pakket van observatieactiviteiten. Je observeert je cliënt gedurende een week en rapporteert je bevindingen. Na een maand observeer je hem opnieuw met behulp van precies dezelfde technieken en met exact dezelfde observatiedoelen. Vervolgens vergelijk je de uitkomsten. - Contextueel; interacties tussen cliënt en omgeving (context) - Configuratief; Samenhang, om je heen kijken en combineren van verschillende technieken en methoden

6. Beschrijf objectieve en subjectieve elementen in een observatie

Answer: - Objectieve observatie: je kijkt op een afstand naar mensen maar ook naar jezelf - Subjectieve observatie: Je luistert alleen naar jezelf

7. Noem 2 kenmerken van goede diagnostiek en leg het belang uit

Answer: - Samenhangend  Je kijkt naar het probleem van het individu tot in relatie met zijn omgeving - Referentieel  Je gaat afchecken wat je collega’s vinden, wat de cliënt vindt etc. je gaat in overleg - Recursief  Je bent aan het uitvoeren en tijdens het uitvoeren kom je achter meerdere problemen. Stapje terugnemen en kijken wat er misschien mist in de diagnostische fase. Je zet stapjes terug, waar nodig is corrigeer je jezelf. - Cyclisch  Je loopt de plancyclus keer op keer door. Je ziet conclusies niet als eindpunt. - Dialogisch en argumentatief Je werkt zoveel mogelijk in samenspraak met je cliënt en je beargumenteert je bevindingen.

8. Noem 2 valkuilen en leg ze uit

Answer: - Foreclosure  Te snel diagnosticeren en niet verder kijken dan dat je neus lang is. Vroegtijdig afbreken van de speurtocht naar mogelijke oorzaken of achtergronden - Over determinatie  De neiging om alles te verklaren uit het eenmaal vastgesteld ziektebeeld - Monocausaliteit  Het koppelen van gedragingen aan 1 enkele oorzaak. - Mono logica en deskundologica  Het overmatig vertrouwen in de eigen deskundigheid. - Decontextualisering  Je kijkt alleen naar het individu en vergeet de context

9. Leg uit wat techniek en methode inhoudt, en leg de waarde van deze begrippen voor de sociaal agogische praktijk uit

Answer: - Techniek  Hoe je de tools moet gebruiken. Er zijn 5 soorten: 1. Instrumentele vaardigheden – weten hoe je de tools moet bedienen 2. Het vermogen om tools te ontwerpen en aan te passen 3. Vaardigheden op het gebied van zelfhantering – hoe ga je met jezelf om in relatie met een ander? 4. Contactuele vermogens – Vermogens om contact te hebben 5. Toepassing gestructureerde handelingsprogramma’s – omgaan met de werkwijze van de werkplek - Methode: De weg waarlangs – een methode geeft richting aan het handelen van de hulpverlening en bestaat uit een samenhangend geheel van tools en technieken

10. Leg het belang van de plancyclus uit voor: De cliënt, de sociaal agoog, de instelling, de samenleving

Answer: - De cliënt – Afhankelijkheidsverhouding, Cliënt is grotendeels afhankelijk van de hulpverlener, als je dan als hulpverlener slordig werkt creëer je problemen & Doelgerichtheid hulpverlening - De sociaal agoog – Hanteren afstand en nabijheid & Als je weet wat je doet en waarom je dat doet wordt je minder snel meegesleurd in de stroom van dagelijkse gebeurtenissen (Oftewel je krijgt overzicht) - De instelling – Verantwoording handelen & Vergroten professionele competentie werkers (Betere kwaliteit hulpverlening) - De samenleving – betrouwbare partner voor zorgverzekeraars, cliëntorganisaties en overheid